پول و هزینه تحمیلی در دولت الکترونیکی !

چیزی که من از دولت الکترونیکی می فهمم این است که مردم برای بهره مندی از خدمات عمومی،  شال و کلاه نکنند و راه ادارات عریض و طویل را در پیش نگیرند بلکه با استفاده از امکانات فضای سایبر و با مراجعه به پایگاههای دستگاهها ، بتوانند داده های مورد نیازخود را بارگذاری و دریافت نمایند . آنچه که در این بین آزار دهنده است التزام به لوازم دولت الکترونیکی است که متاسفانه مقاومتهای مثبت و منفی فراوانی دیده می شود.مثلا ادعا می شود اگر بخواهیم همه را الکترونیکی کنیم پس این کارمندان را چی کارکنیم که هر کدام چند سر عائله دارند و زیاد هم الکترونیکی بودن در این وضعیت مملکت خوب نیست.؟!

 اینقدر مشتری الکترونیکی را می برند و می آورند که هرچه الکترونیکی است شما واکنش نشان می دهید و مراجعه سنتی را به مراجعه الکترونیکی ترجیح می دهید.

 دفاتری را ایجاد می کنند و هزینه هایی تعریف می کنند که واقعا در قاموس فضای سایبری نمی گنجد.

به نظرم باید در دسترسی مستقیم مردم به فضای سایبر تسهیلاتی در نظر گرفته شود و حاکمیت برای کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری ،بودجه خوبی در نظر بگیرد و برای ورود به سامانه های الکترونیکی واسطه نتراشد و یا دست کم اجازه بدهد اگر افرادی خواستند بدون مراجعه به دفاتر تعیین شده اطلاعاتی وارد کنندیا از خدمتی بهره مند شوند ؛بتوانند بدون مراجعه به دفاتر و متحمل شدن هزینه های اضافی از نعمت فضای سابر استفاده نمایند.مقررات خوبی هم می شود در این حوزه سراغ گرفت ولی...